Aparte creaties alle merken

[Beeperhorrie]

En dan deze:

[ruit'48]

PANHARD DYNAVIA,

Heb even moeten zoeken maar ik herinnerde mij dat ik deze prent al eens had gepost- in een grijs verleden- op D.A.F.

[MarcoPeus]

En dan deze:

Heeft wel wat weg van een BMW 2002 op de rechter foto maar achterdoor staat een Panhard dus........ Geen idee.

Deze dan:

[Beeperhorrie]

Het lijkt wel wat weg te hebben van een Jaguar, maar ik heb precies dus geen idee.

Die van mij was het eerste idee om een opvolger te worden van de 404. Een eerste proto 504 dus.

Dit is een iets latere, al beter herkenbaar.

[figlio del commesso]

Met een soort van R16 voorkant...

Die andere is een BMW Hurricane. Voorkant heeft wel wat weg van een ferrari met die grille zo onder de bumper. Verder vind ik het een lelijk ding

[MarcoPeus]

IDD een BMW Hurricane, goed zeg. Overigens een lelijke bak zoals vele BMW's

Dat had ik niet gedacht van die 504/404 opvolger. De neus verraadt wel wat 504 met die koplampen maar van opzij en achter net een BMW 2002.
2e reeks foto's zijn al stukken duidelijker al is de neus inderdaad net iets van een R16.

[Beeperhorrie]

Ik wil u graag voorstellen aan een creatie van mij waar ik helaas geen foto van heb, alle foto's hierbij gebruikt zijn dan ook ter illustratie. Voor deze ga ik dan ook een beroep doen op uw voorstellingsvermogen.
Het waarom van dit verhaal wat ik niet voor mezelf wil houden is dat ik bij het uitruimen van de berging wat buitenspeelgoed van mijn, inmiddels volwassen, dochter tegen kwam wat mijn herinnering aan onderstaande weer naar de oppervlakte bracht.
Zoals ieder verhaal moet er een start zijn en in dit geval begin ik maar zo:

'Het zal zo'n krappe veertig jaar geleden zijn geweest, aan het begin van mijn technische en ook gemotoriseerde ontwikkeling.
Eind jaren zeventig en in de hele vroege jaren tachtig bracht ik zo ongeveer de helft van ieder jaar door in een nog echt agrarisch gehucht. De vrije tijd die ik daar tot mijn beschikking had werd ingevuld met vooral veel buiten activiteiten, van alles wat behalve sporten. Het kwam dus neer op hutten bouwen in het bos, schietspelletjes met de luchtbuksen en vooral veel prutsen met alles waar maar een motor(tje) in of aan zat.

De zomer zal voorbij zijn geweest en ik moest de rommelhoek achter in de schuur uitruimen. Na de nodige rommel in de container te hebben gedumpt kwam ik een drietal steps tegen. Zonde om weg te gooien en marktplaats bestond nog niet. Trouwens wie zou ze daar willen hebben? De meeste boeren kochten een skelter met een aanhangertje voor de kinders; veel praktischer want dan konden de kinders ook nog eens iets meenemen zoals een emmer voer of lege zakken.
Vrij snel vormde in mijn brein het idee om er een motorblokje op de maken en zo een gemotoriseerde step te creëren.
Gemakshalve vergat ik er aan te denken om een van mijn Solexjes van motor te ontdoen en deze voor- of achterop de step te plaatsen. Ja ik ga daar een beetje de makkelijkste oplossing kiezen.
Bij mijn eigen rommel verzameling lag ook nog een Sachs blokje van een Batavus Mot-o-mat, een jaar eerder gesloopt omdat het opgevoerde blokje de hele brommer krom had getrokken. Die moest er op komen. Makkelijk blokje met een mooie automaat. Uitlaat met een vlakke aansluiting en schroefwartel dus die is opzij te plaatsen zodat er geen grondspeling verloren zou gaan. Daar dacht ik wel aan want op de zandweg voor het erf waren kuilen en gaten gemeengoed, ook het fietspad met schelpen als rijdek was niet veel beter.

Doordat ik een uitlaatje had afkomstig van een andere brommer met ook een vlakke aansluiting maar dan voor rechts kon ik met de bocht daarvan een mooie zij oplossing maken waarbij de demper mooi naast het motorblokje uit kwam. Voor de brandstof had ik de prachtige oplossing gevonden in de vorm van het tankje van het ‘Berini ei’ van ome Gradus, die was in de tachtig en reed al jaren niet meer met dat ding dus zou hij het tankje ook niet missen. Nu zonde natuurlijk maar toen werd een Berini eitje als zo ongeveer het meest ouwelullerige voertuig gezien wat je maar kon bedenken. Het ielige tankje paste precies op de klem van de bagagedrager achterop.

Toen kon het grote opbouwen dus beginnen. Eerst maar het blokje vastmaken op het voetenplankje van de step. Met wat beugeltjes was dat snel voor elkaar. Achter het blokje een aanhangerpen van een tractor door een oog in een verbingdingsplaatje wat de twee frame delen (links en rechts) van elkaar gescheiden hield. Hierdoor zat het blokje middenachter goed vast en voor werd de oplossing gevonden in twee blok-ophangstrips van een ooit gesloopte brommer waarvan ik geen idee meer had van merk of herkomst. Het blokje zat onwrikbaar vast op het frame. Zover zo goed. Tankje vast, blokje vast en de bedieningskabels waren zo gelegd. Eén voor het gas en één voor de decompresseur. Kortsluit knopje om de motor ook weer uit te kunnen zetten en dan bleef alleen de ketting en tandwielen nog over.
Bij een van de jongens in het dorp die kon lassen een tandwieltje op het stepwieltje laten lassen en monteren die hap.
Dan het grote moment, dacht ik in alle naïviteit, Starten! Helaas. Het halve erf afgerend maar de weerstand van het blok was groter dan de weerstand die de lichte step met de smalle bandjes ondervond van de grond. Niet starten dus. Je kan niet aan alles denken.
Na het denkwerk weer opgestart te hebben bedacht ik dat ik er op moest kunnen staan. Dat was ik dus al met al vergeten.
De oplossing werd gevonden in een dikwandig stuk stoompijp wat werd vast gelast onder de aanhangerpen Nu kon ik mijn gewicht toevoegen aan dat van de motorstep. En daar ging ik weer. Choke er op, kraantje open, vaart maken en erop springen. Meteen de decompresseur in en vol gas er op. De Sachs startte meteen en trok in de eerste krukas omwenteling meteen alle twintig spaakjes uit het wieltje. Getverdrie!
Het lag vast aan het wieltje. Dus andere stepwieltje mee, tandwieltje erop laten bakken en….. zelfde resultaat.
Volgende wieltje dan maar. Hier ging het nog veel beter fout. Niet alleen werden de spaken eruit getrokken maar de ketting kwam in de knoop met de spaken en trok dwars door het iele achterasje heen. Gevolg een hele mooie knoop van diverse vormen staal.
Dit ging het dus niet worden. Mijn kennisniveau was inmiddels zover gevorderd dat ik het besef had ontwikkeld dat ik er met spaakjes niet zou komen. Dus mocht er een kruiwagen aan geloven. In die tijd nog allemaal mooi voorzien van stalen wielen met echte kogellagers. Iets groter en breder dan een stepwieltje dus moest ook het frame van de kruiwagen er aan geloven. Weer laten lassen. Nu dus niet alleen een tandwiel op het wiel maar ook een stuk kruiwagen op de plek van de achtervork van de step.

Het tankje moest daarbij van achter naar voor worden geplaatst. Midden op het stuur kon tenslotte ook en ik moest toch wat aangezien de bagagedrager met het achtervorkje was verwijderd.
Zou het er nu van komen? De gehele startprocedure werd weer doorlopen. En dan, duwen… Erop springen, decompressie in, gas er op en….Ja! Starten en lopen. Direct was trouwens al voelbaar dat de ophangbussen die het motortje origineel had bedoeld waren om de trillingen te dempen, de rit deed gewoon pijn aan mijn voeten en handen. Maar ja, je kan niet aan alles denken.
Meteen het erf maar af richting geasfalteerde weg.
Nu is het zo dat we vlak bij een radio sterrenwacht zaten waar motorvoertuigen niet waren toegelaten in verband met storingen die de ontsteking van motoren veroorzaakten op de gevoelige apparatuur van de radiotelescopen. Bijkomend was de asfaltweg richting de storingsvrijezone een doodlopende weg die aan het eind wel overging in een stuk zandweg. Omdat er in die tijd net groot onderhoud werd gepleegd kon ik dus vrij van die weg gebruik maken.

Met flink geknetter en een blauwe walm achterlatend, zoals dat toen ging, spoedde de motorstep zich met immer toenemende snelheid zich over het bochtige traject. Op snelheid laat een step zich trouwens aanmerkelijk moeilijker besturen dan je zou verwachten. Wat wil je, je kan niet overal aan denken. Het kleine wieltje is gemaakt voor andere snelheden en wil liever naar links of rechts dan rechtdoor, alle spieren die ik in mijn armen had mochten maximaal presteren want ik moest en zou de topsnelheid uitproberen. Het laatste stuk van de weg had aanmerkelijk minder bochten en daar zou ik vast de beoogde topsnelheid kunnen halen. En ik moet bekennen dat dat een hele flinke snelheid aan het worden was.
Toen ik aan het eind van het geasfalteerde deel kwam constateerde ik dat de onderhoudswerkzaamheden aan de telescoop ook werd benut om een kabel te leggen precies op de plek waar asfalt in zandweg over ging. Een mooie brede geul doorsneed de weg. De lichte schrik voor de geul werd in een fractie van een seconde enorme paniek want ik was natuurlijk wèl vergeten om remmen te maken op het technisch stukje vernuft wat nu als een kanonskogel op de ondergang af vloog. Sturen om de geparkeerde graafmachine te ontwijken lukte vast niet meer en ik gaf er de voorkeur aan de motorstep tijdens de rit te verlaten. In blinde wanhoop proberen mee te rennen resulteerde in geschaafde knieën en handen plus de broek kapot. De motorstep had minder geluk en klapte via de geul op de graafmachine waar hij meteen vlam vatte. Met pijn aan alle kanten trok ik het brandende wrak van de graafmachine weg de greppel in en terwijl de motorstep rustig uit brandde kreupelde ik een kilometer terug naar huis.
Tja, je kan nu eenmaal niet aan alles denken.’

En hier eindigt dit epistel over mijn eigen aparte creatie opgebouwd uit allerlei merken.

[ruit'48]

_________________________________

[Beeperhorrie]

Prachtige Dymaxion car. Nog nooit in het echt gezien, zonde want ik zou zoiets best eens goed van binnen willen bekijken.

[Tuuur]

Deze hoort ook in dit topic!







https://en.wikipedia.org/wiki/Stout_Scarab